قسمت دوم
آنفلوانزا مرغی
آنفلوانزا مرغی از شایع ترین بیماری های طیور است که بعضاً قابل انتقال به انسان می باشد. عامل اصلی این بیماری ویروسی بنام Orthomyxoviridae می باشد که خصوصا در فصول سرد سال به اوج خود می رسد و سطح وسیعی از پرندگان را درگیر خود می سازد.
آنفلوانزای مرغی در مرغ تخمگذار، گوشتی، مرغ مادر و بوقلمون بیشتر شایع است.
این بیماری سبب مشکلات تنفسی، تولید مثلی، گوارشی و اسهال، آسیب دستگاه عصبی و در نهایت مرگ میگردد.
پرندگان در تمام سنین ممکن است به آنفلوانزای مرغی مبتلا شوند.
این بیماری بسیار مسری بوده و به سرعت میان پرندگان پخش میگردد، برخی از سویه های بیماری بدون علامت یا خفیف و برخی علایم شدید ایجاد میکنند.
کود پرندگان آلوده پرخطرترین منبع انتقال ویروس بین گله هاست.
محتمل ترین راه ورود ویروس به بدن پرندگان حساس از طریق بلع، تماس با غشاهای مخاطی یا استنشاق مدفوع و ترشحات تنفسی پرندگان بیمار است.
علائم
عطسه، سرفه
آبریزش چشم
آبریزش بینی
کاهش تولید تخم مرغ
بی حالی و کاهش فعالیت
ژولیدگی پرها
کاهش مصرف آب و دان
بی اشتهایی و گوشه گیری
لرزش سر و عدم تعادل
راه های پیشگیری
درمان خاصی برای این ویروس وجود ندارد و دوره آن باید سپری شود و احتمالا تلفات بالایی را سبب خواهد شد.
درمان حمایتی و آنتی بیوتیک تراپی برای کاهش اثرات در موارد حاد موثر خواهد بود.
در صورت نیاز به افزودن پرندگان جدید، آنها را حداقل یک ماه در قرنطینه و جدا از گله اصلی نگهداری کنید تا از بیمار نبودن آنها اطمینان حاصل شود.
از تماس پرندگان وحشی با ذخیره دان گله در انبار جلوگیری کنید.
توجه دقیق به منبع آب گله و سیستم ضدعفونی آن.
عدم انتقال تجهیزات بدون اقدامات بهداشتی و ضدعفونی از فارمی به فارم دیگر.
استفاده از واکسن های غیرفعال ویروس آنفلوانزا به صورت اختصاصی تحت تیپ. یعنی پس از شیوع آنفلوانزا در منطقه و شناسایی تحت تیپ ویروس میتوان واکسن غیر فعال همان تحت تیپ را برای کاهش انتشار به ویروس استفاده کرد.
منبع: بیماری های طیور / دکتر محمد حسن بزرگمهری فرد.
اگر تمایل دارین مطالب جدید برایتان ایمیل شود اشتراک الکترونیکی پیک دامپرور را فعال نمائید.
برای مطالعه قسمت اول بیماری های طیور به این لینک مراجعه کنید “بیماری های طیور نیوکاسل”
همچنین شما میتوانید سایر مطالب جذاب را در پیج اینستاگرام پیک دامپرور دنبال نمائید
